Ik vind boeken lekker ruiken. Jep, dat is best wel raar. Maar ruik is aan een vers gekocht nieuw boek, ik kan de geur niet omschrijven maar het ruikt gewoon naar, duh, boek! Of juist een heel oud boek uit de bibliotheek, ruikt ook als een boek, maar toch anders. Heerlijk vind ik het.
IPhones, iPads en eReaders ruiken niet naar boek. Dat is één van de vele redenen waarom ik niet wilde beginnen aan 'op een apparaat' lezen. Want zeg nou zelf, een boek is toch geweldig? Pagina's omslaan, een boek dat je al duizend keer hebt gelezen zien veranderen, de verschillende lettertypen en natuurlijk, de geur. Dus nee, nee en nog eens nee. Ik wil niet lezen op iets anders dan in een boek.
Tot ongeveer een maand geleden.
Mijn moeder heeft een collega die een eindeloze database heeft aan boeken. Mijn moeder krijgt nu zo af en toe een mailtje zovan: 'Hallo, hier zend ik weer 10 boeken mee, veel plezier!' en nu heeft ze er dus 900. Toen ik Het diner van Herman Koch wilde lezen, en m'n moeder die ook had gekregen van de collega in kwestie kon ik het niet meer aan. Kom maar op met dat digitale ding dat een boek voor moet stellen zonder geur! Zo gezegd, zo gedaan. En oh man, wat is het toch even verrekte handig.
Altijd je boek bij je hebben, al sta je in de rij bij de bakker, je kan lezen. Je weet altijd waar je gebleven bent (ja, ik ben zo iemand die boekenleggers kwijt raakt. Wat zeg je? Ezelsoren? Ga. Weg. Nu. Jij boekverpester). En ik had het boek binnen no time uit.
Dus, oké, zo erg is het nou ook weer niet. Het is niet zo dat ik nu nooit meer met een boek in m'n handen wil zitten, (hallo, boeken zijn ook een soort verzameling!) maar via m'n iphone lezen is ook wel weer leuk.
Zucht. Weer een principe aan de kant geschoven. Ik ga even aan boeken ruiken.
Ja, ja, vandaag is het officieel geen zomer meer! Weg met de shorts en de topjes, hallo laarsjes en vesten! Maar meneertje herfst brengt wel weer iets met zich mee waar je tegen op kijkt, maar stiekem ook van gaat houden.
Regen.
Regen is voor mij óf heel negatief, óf heel positief. Als ik weer eens een lange schooldag voor de boeg heb en het begint al met dat ik door de regen naar school moet fietsen, sta ik niet te springen. Haar gelijk weer van perfect stijl naar krullend en pluis, make-up op plaatsen waar het dus niet hoort te zitten, en die zompige schoenen waar je dan de hele dag nog op moet lopen... En ook gym, shoppen, naar je beste vriendin fietsen etc etc worden er niet leuker op.
Maar aan de andere kant, wat is er nou leuker dan op een zondagochtend wakker worden, de regen op je raam horen tikken, je nog een keer omdraaien en denken 'aaaah, ik hoef gewoon helemaal níks vandaag!'. En dat boek dat je nog moet uitlezen? Lekkere bank, kopje thee, koffie of warme chocomel, dekentje, en dat boek is zo uit. Of lekker bij de open haard zitten met je lover. Héérlijk.
Dus als je de volgende keer weer natgeregend wordt, denk dan aan het heerlijk warme kopje thee dat thuis op je staat te wachten en besef, zonder regen, geen zonneschijn :).
xx
Ik ga het vandaag hebben over een nieuwe oude liefde. Nee, dit wordt geen zompig verhaal over één of andere jongen die ik heb ontmoet (ik heb toch al de leukste). Nee, dit is een ander soort liefde. Een liefde dat me meeneemt naar andere werelden. Andere levens. Andere gedachten.
Ik heb het over boeken. Oké, ik moet toegeven. Ik heb deze liefde een aantal jaren een beetje op een laag pitje gehad. Dat kwam vooral door school. Ik haat het gewoon om iets te móeten doen. Al is dat iets wat ik eigenlijk heel leuk vind. Als ik gedwongen word tot iets heb ik er geen plezier meer in. Anyways. Dit leidde tot een liefde die alleen in de zomer werd vervuld. But i'm back honey! Ik heb het weer te pakken! Geloof het of niet (ik doe het zelf nauwelijks), ik ben nu 2 boeken tegelijk aan het lezen, één voor Nederlands en één voor Engels. And i love it. Ben ik trouwens de enige die al-tijd haar boeken braaf heeft gelezen voor school?
Oké, genoeg. Ik ga me weer even verdiepen in de wereld van de broertjes Lohman en genieten van de sarcastische schrijfstijl van Herman Koch. xx
Man, oh, man wat heb ik een geweldig boek gelezen. In de zomervakantie kreeg ik een smsje van één van m'n beste vriendinnetjes die toen in Duitsland zat: 'Als je tijd hebt, lees The fault in our stars! It's amazing!'. Vergeetachtig als ik ben heb ik dat toen niet gedaan. Toen ze terug was nam ze het boek mee en ik ben gaan lezen. En ik ben verliefd.
The fault in our stars gaat over een meisje met kanker. Maar het is niet het typische meisje-met-kanker-boek. Je leert Hazel (het meisje) kennen en je leert ook haar ziekte kennen. Ze heeft een vorm van ernstige, chronische longkanker. Je wordt meegesleept in het leven van een zieke. De thuissituatie wordt beschreven, maar ook haar therapiesessies. Daar leert ze Augustus kennen, een super leuke jongen. Ze vertelt hem over haar favoriete boek en hoe het geen 'echt' einde heeft. Haar boek gaat namelijk ook over een meisje met kanker, maar de laatste zin is gewoon abrupt gestopt. Waarschijnlijk, omdat ze dood ging. Hazel (en later ook Augustus) kunnen hier niet tegen en doen er alles aan om de Nederlandse (!) schrijver zo ver te krijgen dat hij hen antwoorden geeft op hun vragen.
Samen met deze verhaallijn en nog een paar andere kleinere verhaallijnen wordt het boek gevormd. Wat ik leuk vond is dat het een boek over kanker is, maar geen zwaar, maar juist luchtig boek. Het is humoristisch en ondanks de mannelijke schrijver ontzettend goed uit het oogpunt van een meisje geschreven. Het heeft hele goede plotwendingen en je blijft geboeid.
John Green heeft het boek geschreven. Ik vond dat erg verrassend aangezien dat een bekende youtuber is! Samen met Hank Green is hij één van The Vlog Brothers op youtube, één van de meest populaire youtube kanalen wereldwijd. Ik vind dat tof. Door youtube bekend worden en nu een New York Times Best Selling Author zijn.
John Green over The Fault in Our stars
Dus, kun je een beetje goed in het Engels lezen, hou je van boeken met een goede afwisseling van onwijs veel humor tot hartverscheurend verdriet? Lees dan the fault in our stars, je zult niet teleurgesteld worden!
